मंगळवार, १० एप्रिल, २०१२

घरगुती भांडणाची हलकी फुलकी कविता


पेल्यातलं वादळ कधी कधी पेल्याबाहेर सांडतं

आमचं कलत्र आमच्याशी अगदी निकरानं भांडतं

 

लग्नापासूनचे दाखले झटक्यात सादर होतात

दोघांच्या पायाची आग मस्तकाला नेतात

 

तिच्या डोळ्यात त्वेश अश्रूंनी पूर भरतो

संतापाने गिळायला फक्त आवंढाच उरतो

 

कठोर कटू शब्दांचा प्रचंड भडीमार होतो

खटके उडून छत्तिसाचा आकडा ठिय्या देतो

 

भांड्याला लागतं भांडं क्वचित बशा फुटतात

जेवणाच्या पंगतीही मग वेगवेगळ्या उठतात

 

अबोला लोचट पाहुण्यासारखा मुक्कामाला बसतो

आमचा मुलगा तीन दिवस पोस्टमनच असतो

 

मी शांत होतो नि आधी तिची क्षमा मागतो

तिच्या रागाचा लोंढा मात्र तेव्हढ्यावरच थांबतो

 

पोळ्या, वरण-भाताचा ताजा रांधा शिजतो

संध्याकाळी आईस्क्रीमचा बेत भलता रंगतो

 

रात्री मी प्रेमाने........तिला बिलगून बसतो

च्या मायला ! तेव्हा नेमका.......तांब्या पालथा  असतो

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा